ژرژ سیمنون در 13 فوریه 1903 در شهر لیژ (Liége) بلژیک زاده شد. پدرش دزیره در یک شرکت بیمه، حسابدار بود. وی در سال‌های 1908 تا 1914 در مدرسه سن آندره مشغول به تحصیلبود  و با آغاز جنگ جهانی اول در سال 1914 به کالج سن لویی رفت که دبیرستانی تحت نظارت ژزوئیت‌ها (انجمن عیسی) بود. تا پیش از 1918 مشغول به کار هایی همچو شاگردی در کتاب‌فروشی پرداخت. اما خیلی زود از آنجا اخراج شد  آن سال در پی بیماری پدرش ترک تحصیل کرد.
در سال 1919 به واسطه آشنایی عمویش با سردبیر گازت دو لیژ (روزنامه لیژ) که یک روزنامه محافظه‌کار بود برای 3 سال به عنوان خبرنگار محلی در آن روزنامه کار میکرد. وی در این روزنامه صاحب ستونی به نام "سگ‌های ولگرد" بود. این کار به او اجازه داد با گروه‌های و طبقات مختلف مردم از جمله افرادی که در هتل‌های ارزان‌قیمت اقامت داشتند، وقتشان در مِیکَده‌ها سپری می‌شد و بسیار کم گذارشان به اداره پلیس می‌افتاد سر و کار پیدا کند و با اخلاقیات و رفتار آن‌ها به خوبی آشنا شود. این آشنایی زمانی که بعدها نویسندگی حرفه اصلی وی شد بسیار به کار آمد. این کار به همراه خواندن داستان‌های پلیسی، سرشت نویسندگی او را رقم می‌زد. خانه‌ای که ژرژ سیمنون در سال 1903 در آن پا به جهان گشود.
کار در گازت دو لیژ که روزنامه‌ای پرتیراژ و عامه پسند بود باعث این شد تا مهارت‌های تندنویسی و ویرایش سریع منت های نوشتاری را به خوبی فرا بگیرد. عادت تندنویسی تا پایان کار حرفه‌ای با او ماند تا زمانی که قادر بود یک رمان کامل را فقط در سه ساعت بنویسد و آماده چاپ کند! در دوران کار در گازت دو لیژ بیش از 150 مقاله با نام قلمی G.Sim نوشت و در فاصله سال‌های 1919 تا 1922 بیش از 800 قطعه طنز با نام مسیو لکوک به چاپ رساند. نخستین رمان ژرژ سیمنون با نام بر پل آرش در ژوئن 1919 نوشته شد و در 1921 (میلادی) با نام مستعار G.Sim در همان گازت دو لیژ به چاپ رسید.
بعد از پایان سربازی با کمک پدرش، با یک نویسنده سوئیسی-فرانسوی به نام بینه-والمر در پاریس آشنا شد و به عنوان منشی، به استخدام وی درآمد. در هنگام کار، بینه-والمر او را به مارکی دوتراسی معرفی نمود که یک ثروتمند فرانسوی با املاک بسیار در کشورهای دیگر بود. سیمنون برای اداره امور مارکی دوتراسی به عنوان منشی او استخدام شد و از این راه با چگونگی زندگی ثروتمندان آشنا شد. اما پس از مدت کوتاهی این کار را رها کرد و به پاریس بازگشت. پس از بازگشت به پاریس، در یک نشریه طنز و کمدی به نام Le Frou-frou مشغول به کار شد. اما پس از مدت کوتاهی این نشریه ورشکسته و تعطیل شد. پس از آن با اوژن مورل، روزنامه‌نگار چپ‌گرا و سردبیر پرتیراژترین نشریه طنز آن زمان فرانسه آشنا شد. اوژن مورل، سیمنون را به نوشتن رمان‌های عامه‌پسند تشویق می‌کرد. نخستین رمان سیمنون با نام رمان یک تایپیست در سال 1924 (میلادی) به انتشار رسید. سیمنون در آن دوران سفرهای زیادی به دیگر جاهای اروپا داشت.
سیمنون در سال 1930 (میلادی) شخصیت محبوب آثارش کارآگاه ژول مگره، برای اولین بار در داستان کوتاهی که آن را به درخواست ژوزف کسل برای چاپ در مجله کارگاه نوشت. از آنجا که سیمنون در آغاز، بیشتر با نام مستعار نوشته‌های خود را منتشر می‌کرد زودتر از آن که شناخته شود پولدار شد.
سیمنون در خلال جنگ جهانی دوم در وانده زندگی میکرد و در همین دوران بود که با آندره ژید نویسنده نامدار فرانسوی آشنایی یافت. در 1945 (میلادی) پس از آن که گشتاپو به یهودی بودن وی شک برد از فرانسه اشغال شده گریخت و به ایالات متحده آمریکا رفت. دوران زندگی در ایالات متحده آمریکا خلاقانه‌ترین دوران زندگی پربار سیمنون بود. در ۱۹۵۵ (میلادی) بار دیگر به اروپا بازگشت و نخست در فرانسه و کمی بعد در سوئیس اقامت گزید. در 1972 عملاً داستان‌نویسی را کنار گذاشت و به نگارش زندگینامه خود پرداخت.
خودکشی دخترش "ماری ژو" در 1978 (میلادی) باعث شد تا سال‌های پایانی عمر را در اندوه و تنهایی بگذراند در 1984 (میلادی) به علت تومور مغزی مورد عمل جراحی قرار گرفت و ظاهراً بهبود یافت. اما طی چند سال بعد، وضع جسمانی‌اش به وخامت زیادی رسید و در شب 4 سپتامبر 1989 در شهر لوزان سوئیس هنگامی که درخواب بود از دنیا رفت.
سیمنون یکی از پرکارترین نویسندگان سده 20 (میلادی) بود. وی عادت داشت ساعت چهار صبح از خواب بیدار شود و شروع به نوشتن کند. این کار را تا ظهر ادامه می‌داد و بقیه روز را استراحت می‌کرد. به این روش می‌توانست در هر روز 60 تا 80 صفحه مطلب بنویسد.