سیّد مهدی شجاعی در سال 1339 در شهر تهران دیده ب جهان گشود و هفده سال بعد با مدرک دیپلم ریاضی، برای ادامه تحصیل در رشته تئاتر به دانشکده هنرهای دراماتیک وارد شد. او در ابتدای ورود به دانشکده، گرایش کارگردانی تئاتر را برگزید و حدود سه سال نیز با همین روند پیش رفت و عموم واحدهای کارگردانی را پشت سر گذارد. در این زمان که به سن بیست سالگی رسیده‌بود، از میان مسیرهای مختلف پیش رو، نویسندگی را به عنوان حرفه برگزید. به همین جهت از رشته کارگردانی به نمایشنامه‌نویسی و ادبیات دراماتیک تغییر مسیر داد و همینطور با اعلام انصراف از ادامه تحصیل همزمان در رشته علوم سیاسی، علی‌رغم گذراندن عموم واحدهای مهم و اساسی، تمرکز خود را به‌طور ویژه در حوزه داستان‌نویسی قرار داد.
حوالی سال‌های 58 و 59 یعنی حدود 20 سالگی، اولین آثار او چه در مطبوعات و چه در قالب کتاب به انتشار رسیدند. وی حدود 8 سال مسئول صفحه‌های فرهنگی و هنری روزنامهٔ جمهوری اسلامی و سردبیر ماهنامهٔ صحیفه بود. او سال‌های متمادی نیز مسؤلیت سردبیری مجله رشد جوان و هم‌ زمان مدیریت انتشارات برگ را بر عهده داشت. او در انتشارات برگ به انتشار حدود 300 کتاب از نویسندگان، هنرمندان و محققان کشور همت گماشت.
مسؤلیت داوری چند دوره از جشنواره فیلم فجر، جشنواره تئاتر فجر، جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان و جشنواره مطبوعات از فعالیت‌های هنری و فرهنگی او طی سال‌های 65 تا 75 به‌شمار می‌روند. اگرچه رشته تحصیلی‌اش ادبیات نمایشی بوده و چند نمایش‌نامه هم به دست چاپ سپرده است، اما بیش‌تر بر روی داستان‌نویسی متمرکز شده و مجموعه‌هایی از داستان‌های کوتاه و بلند مانند «سانتاماریا»، «غیرقابل چاپ» «سری که درد… می‌کند» را منتشر کرده‌است. از دیگر آثار هنری سید مهدی شجاعی، قطعه‌های ادبی اوست که در قالب چند کتاب به انتشار رسیده است.