تحقیقات نشان دادند که پشت‌گوش انداختن کارها به بخش مدیریت احساسات مربوط می‌شود نه مدیریت زمان. مطابق این بررسی‌ها، در افرادی که عادت به تعویق و پشت‌گوش انداختن کارها دارند، بخش بادامه مغز بزرگتر است. بادامه در لوب گیجگاهی قرار دارد و وظیفه پردازش احساسات و کنترل انگیزه را به عهده دارد. نکته جالب دیگر در این افراد، ارتباط ضعیف بادامه با قسمت پشتی از کمربند جلویی قشر مغز یا DCAA بود.
DCAA علاوه‌بر اینکه با استفاده از اطلاعات بادامه، در مورد واکنش‌های بدن تصمیم می‌گیرد، با مدیریت احساس‌هایی که همزمان رخ می‌دهند و مسدود کردن عواملی که باعث حواس‌پرتی می‌شوند، به تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند. یکی از محققین این پروژه می‌گوید: «کسانی که بخش بادامه مغزشان بزرگتر است، نگرانی بیشتری نسبت به عواقب کارها دارند و به همین خاطر هم دائم آنها را به تعویق و پشت‌گوش می‌اندازند. در واقع این افراد به دلیل ارتباط ضعیف بین بادامه و DCAA نمی‌توانند احساسات متناقض و عومل حواس‌پرتی را فیلتر کنند.»