استیو، خواننده و ترانه سرا، آهنگ های بداهه نوازانه ای را می چرخاند که از داستان ها و ایده های به ظاهر بی پایان خود گرفته شده است. موزیکال او Passing Strange در سال 2008 برنده جایزه تونی بهترین کتاب شد. چرا باید گوش کنید خواننده/راکونتور Stew عناصر کاباره، روح و پاپ خرابکارانه را ترکیب می کند تا سبک منحصر به فردی را ایجاد کند که او به او “آفریقا باروک” لقب داده است. استیو که اغلب به کول پورتر و برت باچاراچ تشبیه می‌شود، آهنگ‌هایی با ملودی‌های پر از قلاب و روایت‌های شاعرانه تند می‌چرخاند: «آهنگ‌های پیچیده‌ای که احتمالاً در رادیو شنیده نمی‌شوند». او ممکن است کم بازی باشد، اما او هنوز کشف نشده است. اینترتینمنت ویکلی دو بار به او جایزه “آلبوم سال” را داد، و او و همکارش هایدی رودوالد دو سال متوالی در آزمایشگاه تئاتر ساندنس به عنوان هنرمند در محل زندگی حضور داشتند و موزیکال خود را با نام Passing Strange به سفارش تئاتر عمومی نیویورک توسعه دادند. این نمایش یک پیش نمایش برنده جایزه در تئاتر رپرتوری برکلی در سال 2006 داشت و در سال 2007 قبل از شروع اجرای فعلی برادوی برنده جایزه تونی در تئاتر عمومی پخش شد. آنچه دیگران می گویند مسلم است که یک آفریقایی-آمریکایی که در مقابل گروهی به نام مشکل سیاهپوستان قرار می‌گیرد، حس شیطانی را به خوبی توسعه داده است. اما این حس شاداب ملودی و اشعار شوخ و با جزئیات ژورنالیستی استو است که آلبوم دوم او را تبدیل می کند… برای کسانی که به اشعار نوآورانه و تامل برانگیز اهمیت می دهند. — اینترتینمنت ویکلی