این تعبیر در سومین ‌آیه «سوره یوسف» آمده ‌است: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ هَـذَا الْقُرْآنَ وَإِن کُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِینَ»؛ ما ‌نیکوترین قصه را به موجب این قرآن که به تو وحى نمودیم، بر تو حکایت مى‌کنیم و تو قطعاً پیش از آن از بى‌خبران بودى. آنچه خواهید شنید داستان زندگی پیامبری است که در قرآن کریم از آن به «احسن القصص» تعبیر شده است. «حضرت یوسف (ع)» یکى از دوازده فرزند «حضرت یعقوب (ع)» است. برادران یوسف به‌خاطر حسادت، او را در چاه انداختند، اما کاروانی او را یافت و با خود به «مصر» برد و «عزیز مصر» یوسف را از آنها خرید. آنچه بر «حضرت یوسف (ع)»، پسر «یعقوب پیامبر» از نوادگان «حضرت ابراهیم خلیل الله» از تولد تا توطئه برادران و در چاه افکندنش و سپس بردگی‌اش در دربار «عزیز مصر» و عاشق شدن «زلیخا» بر او و زندانی شدنش در سیاه‌چال و آزاد شدنش به‌سبب تعبیر خواب «فرعون» گذشت، بدین جا رسید: فرعون به درستی تعبیر و تفسیر او درباره هفت سال فراوانی نعمت و پس از آن، هفت سال قحطی سهمگین، ایمان می‌آورد و چون در او درایت، کاردانی و شایستگی می‌بیند، فرمان زمامداری مصر را برایش صادر می‌کند. دوران فراوانی و پس از آن قحط‌سالی مرگبار، بنابر تعبیر یوسف، فرارسید. یوسف در این زمان طولانی، انبارهای غلات و حبوبات مصر را آکنده از نعمت کرد... با شروع قحطی، مردم از سراسر جهان راهی مصر شدند و نیز برادران کینه‌توز او، دراثر فقر، به درگاهش روی آوردند. یوسف علاوه‌بر دادن ارزاق به آنها، با سیاستی خاص «بنیامین» را نزد خود نگه داشت و به آنها گفت تا پدرتان نیاید، او را تحویل نمی‌دهم و چون آنان را وحشت‌زده یافت، برای متقاعدکردن یعقوب، پیراهن خود را به «یهودا» سپرد تا دلیلی بر گروگان‌گیری بنیامین داشته باشد. برادران شرمسار و وحشت‌زده با بارهای غلات به سوی «کنعان» رهسپار شدند و....