«قبل از اینکه زیر نورافکنها برقصم، در خیابانها دویدهام. » این را محمدعلی کِلِی، قهرمان بوکس جهان در حالی گفت که پس از ده سال تمرین مداوم و سخت، بعد از اولین مشتی که زد، توانست عنوان قهرمانی جهان را بدست آورد.
محمدعلی، بوکسور افسانهای و چهرهی سرشناس جنبش مدنی سیاهپوستان آمریکا بود که در سن ۷۴ سالگی بر اثر اختلالات تنفسی درگذشت.
او در سال ۱۹۶۰ در المپیک رم که به عنوان یک بوکسور آماتور ظاهر شد، توانست مدال طلا را از آن خود کند. محمدعلی، تنها بوکسوری بود که سه بار پشت سر هم عنوان قهرمانی سنگینوزن جهان را به دست آورد.
محمدعلی که از او به عنوان «افسانهی تکرارنشدنیِ دنیای بوکس» یاد میشود، خارج از میدان ورزش هم کُنشگری پرشور در زمینهی برابری نژادی و آزادی مذهب بود. او به دلیل اعتقادات مذهبی و مخالفتش با جنگ ویتنام از خدمت در ارتش آمریکا سرباز زد و به جرم فرار از خدمت نظامی دستگیر شد. دادگاه امریکا کِلی را از مقامش خلع کرد و مجوز مشتزنیاش را از او گرفت.
علی که با نام «کبیر »(The Greatest) نیز معروف بود، در چندین مبارزهی تاریخی از جمله سه مبارزه با جو فریزر و یک مبارزه با جرج فورمن، ظاهر شد. وی در طول زندگی حرفهایاش، ۵۶ برد و تنها ۵ باخت در کارنامهی خود به ثبت رساند. موفقیت پیاپی علی، سبک مبارزهاش (مثل پروانه رقصیدن و مثل زنبور نیش زدن)، کُری خواندنش و اصطلاحاتی که به کار میبرد، او را به یک اسطوره تبدیل کرد.
نشریهی آمریکایی اسپورتس ایلوستریتِد (Sports Illustrated) در سال ۱۹۹۹ علی را به عنوان «ورزشکار قرن» معرفی کرد و بیبیسی به او لقب «شخصیت ورزشی قرن» را داد.
نظرات کاربران